عصاره دانه قهوه سبز

دانه قهوه دانه ای از گیاه قهوه است و منبع قهوه است. این گودال درون میوه قرمز یا بنفش است که اغلب به عنوان گیلاس شناخته می شود. با وجود اینکه آنها دانه هستند، به دلیل شباهت آنها به لوبیا واقعی، به اشتباه به عنوان "لوبیا" نامیده می شوند. میوه ها - گیلاس قهوه یا انواع توت های قهوه - معمولاً حاوی دو هسته هستند که طرف های صاف آن ها کنار هم قرار گرفته اند. درصد کمی از گیلاس به جای دو دانه معمولی، دارای یک دانه است. به این توت نخودی می گویند. مانند آجیل برزیلی (دانه) و برنج سفید، دانه های قهوه بیشتر از آندوسپرم تشکیل شده است.

"دانه قهوه سبز" به دانه های قهوه بالغ یا نابالغ بو داده نشده اشاره دارد. اینها با روشهای مرطوب یا خشک برای از بین بردن خمیر خارجی و موسیلاژ پردازش شده اند و دارای یک لایه موم دست نخورده در سطح بیرونی هستند. وقتی نابالغ هستند، سبز هستند. هنگامی که بالغ می شوند، رنگ قهوه ای تا زرد یا قرمز دارند و معمولاً 300 تا 330 میلی گرم در هر دانه قهوه خشک شده وزن دارند. ترکیبات غیرفرار و فرار موجود در دانه‌های قهوه سبز، مانند کافئین، بسیاری از حشرات و حیوانات را از خوردن آنها باز می‌دارد. علاوه بر این، هر دو ترکیب غیرفرار و فرار به طعم دانه قهوه در هنگام برشته شدن کمک می کنند. ترکیبات نیتروژن دار غیرفرار (شامل آلکالوئیدها، تریگونلین، پروتئین ها و اسیدهای آمینه آزاد) و کربوهیدرات ها در تولید عطر کامل قهوه بو داده و برای عملکرد بیولوژیکی آن از اهمیت زیادی برخوردار هستند. از اواسط دهه 2000 عصاره قهوه سبز به عنوان مکمل غذایی فروخته می شد و به دلیل محتوای کلروژنیک اسید و خواص لیپولیتیک و کاهش وزن آن مورد مطالعه بالینی قرار گرفت.