عصاره زغال اخته - آنتوسیانین

آنتوسیانین ها (همچنین آنتوسیان ها؛ از یونانی: ἀνθός (anthos) = گل + κυανός (kyanos) = آبی) رنگدانه های واکوئلی محلول در آب هستند که بسته به pH ممکن است قرمز، بنفش یا آبی به نظر برسند. آنها متعلق به یک کلاس اصلی از مولکول ها به نام فلاونوئیدها هستند که از طریق مسیر فنیل پروپانوئید سنتز می شوند. آنها بی بو و تقریباً بدون طعم هستند و به عنوان یک حس نسبتاً قابض به طعم کمک می کنند. آنتوسیانین ها در تمام بافت های گیاهان عالی از جمله برگ ها، ساقه ها، ریشه ها، گل ها و میوه ها وجود دارند. آنتوکسانتین ها همتای شفاف و سفید تا زرد آنتوسیانین ها هستند که در گیاهان وجود دارند. آنتوسیانین ها از آنتوسیانیدین ها با افزودن قندهای آویز به دست می آیند.

گیاهان غنی از آنتوسیانین گونه های Vaccinium مانند زغال اخته، کرن بری و زغال اخته هستند. توت روبوس، از جمله تمشک سیاه، تمشک قرمز و توت سیاه؛ انگور سیاه، گیلاس، پوست بادمجان، برنج سیاه، انگور کنکورد، انگور مسکادین، کلم قرمز و گلبرگ بنفشه. آنتوسیانین ها به مقدار کم موز، مارچوبه، نخود، رازیانه، گلابی و سیب زمینی هستند و ممکن است به طور کامل در برخی از ارقام انگور فرنگی سبز وجود نداشته باشند. هلوهای گوشت قرمز سرشار از آنتوسیانین هستند.